Jakie opłaty obowiązują spadkobierców?

Po odejściu bliskiej osoby, przykładowo współmałżonka bądź brata, na ogół dostajemy spadek. W wybranych sytuacjach niesłychanie cieszy on spadkobierców, gdyż wiąże się ze znacznymi profitami. Wtedy musimy bezwarunkowo uiścić podatek do odpowiedniego urzędu, gdyż wspomnianą sprawę reguluje akt prawny z dnia 23 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Powinniśmy wspomnieć, iż możemy nabyć w spadku nie tylko pieniądze i wszelkie nieruchomości, ale również niespłacone zobowiązania. Jeśli krewny nie spłaci ich w czasie swojego życia, po niedługim czasie przechodzą na kolejnych członków rodziny. Można się przed tym niewątpliwie zabezpieczyć, przykładowo wyrzekając się spuścizny podpisując właściwą umowę. Dobrze jest udać się do profesjonalnego prawnika, który wyjaśni nam meandry prawa i poradzi, w jaki sposób trzeba postępować.

Co opodatkowuje urząd skarbowy?

Obiektem opodatkowania mogą być dla przykładu: dziedziczenie tradycyjne, dziedziczenie zapisanego w testamencie, zachowek (w przypadku kiedy dziedzic został pominięty w testamencie), depozyty finansowe (w owym przypadku zmarły rodzic lub małżonek powinien złożyć tzw. dyspozycję w wypadku śmierci), fundusze inwestycyjne, jak i pełen kapitał znajdujący się w innym kraju (lecz w tym przypadku w czasie otwarcia spadku nabywca musi posiadać polskie obywatelstwo bądź być polskim płatnikiem).

Trzeba zapłacić ponadto podatek wówczas, kiedy uprawomocni się rozporządzenie sądu w sprawie dziedziczenia. Słowem, jeśli sąd dopuści uzyskanie spadku. Jeśli wynajmujemy w niniejszej sprawie adwokata, wówczas on musi obowiązkowo nam powierzyć orzeczenie sądu. Identycznie jest wtedy, gdy akt notarialny uwierzytelniający nabywanie spadku zostanie zarejestrowany.

W jakich sytuacjach nie trzeba płacić podatku?

Jest mnóstwo sytuacji życiowych, w jakich krótko mówiąc nie powinniśmy regulować podatku od spuścizny czy darowizny. W kodeksach ujmuje się trzy klasy podatkowe. Do pierwszej kwalifikuje się najbliższa rodzina: żona, matka i ojciec bądź dziadkowie. Do drugiej zaliczają się dzieci siostry, ciotki lub współmałżonkowie rodzeństwa. Do trzeciej grupy zaliczają się pozostali nabywcy spadku. Stawki wolne od podatku są wprowadzane zgodnie z klasą, do jakiej został zaliczony następca. Dla pierwszej kategorii jest to opłata niemal 10.000 zł, dla drugiej – ponad 7.000 zł, natomiast dla trzeciej – niemal 5.000 zł. W sytuacji, jeśli wartość spuścizny nie przekroczy podanych powyżej kwot, w ogóle nie musimy przedstawiać dodatkowych załączników do urzędu skarbowego.

Natomiast, jeżeli zdobędziemy spadek, jakiego wartość jest znacznie wyższa niż opłata zwolniona od podatku, w takiej sytuacji powinniśmy dostarczyć oświadczenie podatkowe. Należy wykonać to w urzędzie położonym w rejonie zamieszkania spadkobiercy w przeciągu jednego miesiąca od dnia usankcjonowania wyroku sądu. Następnie odbierzemy konkretną decyzję urzędu o wartości podatku, który należy uiścić w przeciągu dwóch tygodni. Podatek waha się w obrębie od kilku do kilkunastu procent i jest uzależniony od zakwalifikowania do konkretnej klasy podatkowej.

Czym jest zrzeczenie się spadku?

Jednomyślnie z przepisami każdy spadkobierca ma możność zaniechania nabycia spadku, np. w sytuacji, kiedy po zmarłym bracie zostają jakiekolwiek niespłacone zobowiązania. Na podstawie kodeksu cywilnego (art. 1048) spadkobierca w niektórych przypadkach może zatwierdzić umowę z ewentualnym spadkodawcą, w której zrzeka się dziedziczenia. Wskazaną umowę musimy przyjąć przed otwarciem spadku i jest ona sporządzana na wypadek śmierci spadkodawcy. Ugodę musimy koniecznie zatwierdzić u rejenta, ponieważ w innym przypadku nie będzie miała mocy prawnej.

Należałoby mieć na uwadze, iż jednym z podstawowych skutków rezygnacji z dziedziczenia jest pełne odrzucenie z dziedziczenia dzieci, wnuków oraz następnych członków rodziny. W ogóle nie możemy ponadto w owej sytuacji pobrać zachowku.

Po zrzeczeniu się przejęcia dóbr można prosić o odnowienie takiego prawa w dwóch okolicznościach:

1. Spadkodawca umieszcza nas w testamencie – tutaj w zasadzie nie chodzi o otrzymywanie majątku z ramienia ustawy, tylko o dziedzictwo z mocy testamentu.

2. Można iść kolejny raz do rejenta oraz zaaprobować umowę o wznowienie prawa do dziedziczenia.

Kto jest uprawniony do otrzymania zachowku?

Każdy z nas ma przywilej do spisania testamentu i odłączenia z niego poszczególnych członków rodziny, np. takich, którzy nigdy nie interesowali się naszym losem. Ponadto jedyną osobą wpisaną do testamentu może być osoba spoza rodziny. Zachowek przysługuje dzieciom, wnukom, osobom w związku małżeńskim i rodzicom, którzy:

• Nie zostali w akcie ostatniej woli wydziedziczeni
• Nie wyrzekli się spuścizny
• Nie poddali w wątpliwość majątku
• Nie zostali wzięci za niegodnych
• Jeśli chodzi o współmałżonka – jeżeli nie doszło do rozpadu pożycia z winy możliwego następcy

Jeśli zaciekawił Cię niniejszy tekst, wejdź w odnośnik po prawej stronie – Adwokat Toruń – a wynajdziesz znacznie więcej informacji, m.in. konsultacje prawne.

Z jakimi problemami należałoby udać się do biura notariusza?

W Polsce osoba mająca posadę notariusza zajmuje wyjątkowo istotną pozycję, bowiem wcale nie jest tylko – jak to się powszechnie stwierdza – osobą, której mogą zaufać obywatele, lecz także kimś, kto perfekcyjnie rozeznaje się w tajnikach prawa. Notariusz jest więc przedstawicielem publicznym – analogicznie jak mundurowy – i jego celem jest dbanie o interesy Klienta. Do notariusza zazwyczaj wędruje się z konkretną sprawą i powinniśmy mieć ze sobą wszystkie konieczne dokumenty. Te, które będą przez niego skonstruowane są rozpatrywane jak dokumenty oficjalne oraz mają tzw. moc prawną. Inaczej mówiąc, to co było w nich przez strony zatwierdzone wchodzi w życie. Nikogo więc nie powinno zastanawiać, że do kancelarii notarialnej bezwzględnie należy wziąć, przykładowo umowy zawarte w bankach, testament czyli umowę nabycia lokalu.

Najważniejszym zadaniem notariusza jest robienie wszystkiego jednogłośnie z przepisami prawa, odpowiednio z uzyskaną widzą oraz kompetencjami. Mówiąc w skrócie nie może więc dojść do „pogwałcenia” przepisów, gdy osoba pełniąca funkcję notariusza intencjonalnie wyzyskuje swoich Klientów wdrażając liczne „uchybienia” oraz zniekształcenia. Każdego notariusza obowiązuje Kodeks Etyki Zawodowej, jaki bezpośrednio określa to, jak na przykład rejenci powinni postępować.

Umowy, które sporządzamy na własne potrzeby, m in. umowę najmu działki, potwierdzenie o pełnomocnictwie albo pisma o wydaniu darowizny, mówiąc w skrócie nie są objęte obowiązkowym poświadczaniem przez rejenta. Zwyczajowo figuruje w odpowiednich miejscach pieczęć notariusza, jeżeli zależy nam na tym, by podnieść pozycję oraz uczciwość konkretnego dokumentu. Ściślej mówiąc – wcale nie ma takiego przymusu, nie powinniśmy denerwować się o kolejne zaświadczenia.

Krajowe prawo przewiduje też takie sytuacje, w których rejent jest po prostu niezbędny. Można do nich zaliczyć akty, jakie bez jego pieczątki są przyjmowane za nieważne.

Niżej znajdują się niektóre spośród tych dokumentów:

Dokumenty nabycia oraz sprzedaży wszystkich nieruchomości – apartamentów, domków jednorodzinnych, działek przeznaczonych pod budowę domu, gruntów agrarnych, działek hobbystycznych itd.

Przekazanie darowizny, w przypadku kiedy ofiarą jest nieruchomość

Oświadczenie woli, czyli testament

Umowa małżonków o osobnych majątkach, a więc tzw. intercyza

Podzielenie spadku, w przypadku kiedy mieści się w nim jakaś nieruchomość

Oddanie gruntu w wieczyste użytkowanie

Wyliczone u góry dokumenty powinny mieć koniecznie pieczątki oraz autograf notariusza. Pozostałe nie muszą mieć wyglądu aktu notarialnego, można sporządzać je w swobodny sposób. Trzeba wspomnieć, że przede wszystkim umowy zaakceptowane przed notariuszem naprawdę są zgodne z literą prawa.

Jeśli mamy na względzie spółki handlowe, wówczas muszą one zawierać w asyście notariusza, przykładowo zgromadzenie wspólników, papiery dotyczące majątku zakładowego, dokumenty tyczące się przejęcia poprzez partnera wyznaczonej części udziałów.

Przygotowanie umowy w Kancelarii Notarialnej oraz uzupełnienie jej pieczęcią i podpisem notariusza podlega właściwym stawkom. Są one stosunkowo wysokie, jednakże zależą zwłaszcza od wartości przedmiotu umowy. Jeśli ktokolwiek pragnie odsprzedać posiadłość wartą parę milionów złotych, wtedy powinna liczyć się z ogromnymi kwotami. Ostateczna taksa jest wskazana poprzez Ministra Sprawiedliwości, jednakże faktycznie jest ona duża. Rejenci mówiąc w skrócie nie są zobowiązani do używania największych taks, zaś co najważniejsze – rywalizacja pomiędzy kancelariami sama wymusza ich obniżenie. Do rejenta idziemy zazwyczaj w niesamowicie ważnych sprawach, zatem takich które wymagają uwierzytelnienia poprzez osobę trzecią czy pragniemy przechować pokaźną sumę pieniędzy.

Czy istnieją poza tym inne odpłatności oprócz taksy notarialnej?

Prócz tego, iż rejent musi obowiązkowo pobrać za własną działalność honorarium, musimy sfinansować podatek, m in. od darowizny oraz uregulować opłaty sądowe. Stawki te są przenoszone poprzez rejenta adekwatnemu urzędowi skarbowemu lub sądowi. Na każdym papierze powinniśmy dobrze sprawdzić, co powinniśmy opłacić. Bardzo często Klienci piszą do Kancelarii w Toruniu i pragną natychmiast zdobyć informacje mówiące o tym, ile dokładnie wynoszą poszczególne opłaty. Wyłącznie w przypadku taksy notarialnej jest szansa negocjacji opłaty, ponieważ na różne inne należności osoba mająca posadę notariusza zwyczajnie w ogóle nie ma wpływu.

Jakich rzeczy nie może robić notariusz?

Po pierwsze – notariusze krótko mówiąc nie mogą podejmować się działań, które przeszkadzałyby w którymkolwiek sensie w pełnieniu zadań osoby zaufania publicznego. Rejent absolutnie nie może więc zajmować się handlowaniem, pośrednictwem (przykładowo w nabywaniu działek) czy poradami w biznesie.

Po drugie – absolutnie nie może podejmować zatrudnienia bez wiedzy izby notarialnej, może to być jednak zawód pracownika uczelni, pedagoga lub będącego skupieniem obu.

Po trzecie – pod jednakową nazwą jest w stanie pracować kilku notariuszy (m in. w formie spółki cywilnej) chociaż z ograniczoną odpowiedzialnością.

Jeżeli chcesz wiedzieć o wiele więcej, kliknij w odnośnik obok – Kancelaria notarialna

Notariusz oprócz tak powszechnych działań jak redakcja aktów notarialnych zajmuje się także innymi sprawami, takimi jak choćby przetrzymywanie dokumentów o dużej wartości. Część z nas pewnie twierdzi, że kancelaria notarialna to placówka z bogato wyposażonymi regałami i mahoniowym biurkiem za którym czeka na nas kompetentna Pani Notariusz. Dzisiaj taki obraz biura notarialnego jest już historią, gdyż rosnąca liczba notariuszy pracuje na komputerach, przechowując wszelkie akta i umowy na przenośnych pamięciach. W rzeczy samej, notariusze to niezwykle praktyczni urzędnicy, którzy upraszczają wiele co dziennych czynności, jak dla przykładu kupno domu.

W dalszej części tekstu opowiemy tobie jakie role wykonuje każdy notariusz i co należy do najważniejszych zadań notariusza.

Notariusz – prawnik z szczegółową specjalizacją

Kiedyś notariusz nazywany był regentem. Osoba ta odpowiedzialna była za sprawowanie władzy za króla w czasie, gdy był on nieobecny. Niewątpliwie teraz notariusze zajmują się czymś kompletnie innym, jednakże pewna grupa ich działań jest jednoznacznie scalona z działalnością państwa. Choćby rejestrowanie aktów notarialnych potwierdzających nabycie własności określonej nieruchomości.

Co trzeba zrobić, aby zostać pełnoprawnym notariuszem. Jest to bardzo zawiły proces, chociaż co rocznie wiele osób otrzymuje promocję na tą pozycję. Każdy kto marzy o tym by stać się urzędnikiem notarialnym musi na początku ukończyć studia prawnicze. Kolejnym warunkiem jest ukończenie aplikacji notarialnej, która trwa 3 lata i 6 miesięcy i kończy się pisemnym egzaminem z wiedzy na temat zawodu notariusz. Po sfinalizowanej aplikacji, dana osoba zostaje powołana notariuszem przez Ministra Sprawiedliwości, który narzuca miejsce siedziby kancelarii.

Notariusze nie są, jak większość uważa, funkcjonariuszami publicznymi. Mają oni jednak prawo korzystać z zbioru praw publicznych, na przykład z szczegółowej ochrony podmiotowej. Poszczególny aspekt pracy notariusza jest uregulowany w dokumencie prawnym prawo o notariacie. Warto zaznaczyć, że ceny usług notarialnych ustalone prawnie. Jest to taksa notarialna

W czym może Ci pomóc notariusz?

Jak już stwierdziliśmy służba notariusza jest dogłębnie opisana w ustawie prawo o notariacie. Co to powoduje? Notariusz nie ma możliwość świadczyć innych funkcji, niż te wypisane w rzeczonej regulacji. Indeks zadań notariusza jest ścisły, więc prosto jest zweryfikować czym dokładnie zajmują się jednostki sprawujące taki urząd.

Oto szczegółowa lista czynności notarialnych:

• przygotowywanie aktów notarialnych – akt notarialny to dokument formalny, który może być sporządzony wyłącznie przez notariusza. Akt notarialny jest dokumentem szczególnym, ponieważ zaświadcza oświadczenie woli i jest dowodem na dokonanie konkretnych czynności prawnych. Pewne regulacje rezerwują formę aktu notarialnego dla legalności konkretnych czynności prawnych, takich jak dla przykładu umowa stwierdzająca własność n nieruchomości.
• Sporządzanie poświadczeń – poświadczenie to jeszcze jedna czynność notarialna dokonywana przez notariusza. Bardzo często poświadcza się własnoręczność podpisu na kolejnych wersjach dokumentu.
• Przekazywanie oświadczeń – czynność ta polega na doręczeniu drugiej stronie oświadczenia, które może przynosić dla niej pewne skutki prawne. To zadanie sprawdza się w trakcie rozwiązywania różnych konfliktów.
• Redagowanie protokołów – notariusz po przez zanotowanie protokołu uwierzytelnia dokonanie pewnej czynności prawnej. Przeważnie notariusz jest wynajmowany do spisania protokołu ogólnego zgromadzenia osoby prawnej
• Przygotowywanie protestów weksli i czeków – protest dokumentu jest procedurą, którą wykonuje notariusz zgodnie z przepisami prawa wekslowego. Pretekstem do protestu może być nieodebranie weksla lub odmowa pokrycia należności weksla.
• Przechowywanie dokumentów – notariusz chroni nie tylko papiery prawne, ale także kapitał, papiery wartościowe i inne rzeczy określone w szczegółowych przepisach prawa.
• Przygotowywanie wypisów dokumentów – odpis jest przeważnie odtworzeniem pierwowzoru dokumentu. Notariusz w ten sposób zatwierdza, że kserokopia materiału jest zgodna z jego pierwowzorem.
• Redagowanie aktów prawnych – notariusz na żądanie strony jest zobligowany do zaprojektowania konkretnego aktu prawnego.

Jak za pewne dostrzegliście profesja notariusza nie jest wcale taka bezproblemowa. To od jego osoby zależy pomyślne dokonanie konkretnej czynności prawnej. Dzierży on na swoich barkach ogromną odpowiedzialność zawodową, gdyż głównym priorytetem jego działalności jest w głównej mierze przeciwdziałanie konfliktom prawnym.

Oprócz wyżej wyszczególnionych czynności notarialnych, każdy notariusz specjalizuje się w szeregu pozostałych mniej ważnych działań opisanych w przepisach odrębnych, na przykład odbieraniem oświadczenia o przyjęciu spadku.

Jeżeli poszukujesz notariusza, który rzetelnie podchodzi do swojej pracy i cieszy się dobrymi opiniami Klientów, koniecznie skontaktuj się z kancelarią notarialną Aleksandry Radzińskiej. Tutaj zdobędziesz najistotniejsze informacje teleadresowe.

Notariusz Aleksandra Radzińska
ul. Szeroka 7, 87-100 Toruń