Na początek niedługi zarys historyczny. Jak wynika z legendy – notariat u nas miał pojawić się w dwunastym stuleciu, czego mają dowodzić nadania królewskie z epoki Bolesława Krzywoustego. Mamy za to pewność co do wydarzenia, kiedy to papież Marcin IV podjął decyzję upoważniającą arcybiskupa gnieźnieńskiego Jakuba II Świnkę do nominowania dwóch notariuszy publicznych.
Najstarszy znany polski dokument notarialny pochodzi z roku 1287 i został przygotowany przez notariusza Budzisława, działającego z ramienia kancelarii arcybiskupiej. Następne dokumenty ukazywały się stale po 1309 r. Notariat w naszym kraju rozkwitał szczególnie w czternastym wieku, kiedy to Polska prowadziła z Krzyżakami procesy obligujące do przygotowania miarodajnych dokumentów oraz innych poświadczeń notarialnych. W tym samym okresie zaczęły funkcjonować statuty synodalne, regulujące działalność notariuszy.
W ciągu kolejnych kilkuset lat notariat odczuwalnie rozkwitł, a niebagatelną rolę odgrywał też w czasie zaborów, czyli w czasie niemal 124 lat, gdy nie istniało państwo polskie – notariusz stał się wtedy osobą zaufania publicznego, a wszystko przez to, że był kojarzony z polską tradycją ziemiańską i kulturą kupiectwa.
Odkąd Polska wróciła na mapy świata, musiało upłynąć piętnaście lat zanim wyklarowało się Polskie prawo o notariacie. Weszło w życie zaledwie rok później, lecz II wojna światowa i czasy tuż po niej konkretnie hamowały rozwój notariatu. Kiedy w Polsce zapanował komunizm, notariusze byli urzędnikami państwowymi, ale nie mogli się czuć swobodnie, gdyż stale „pracodawca” dorzucał im kolejne obowiązki, m.in. uzupełnianie ksiąg wieczystych od 1964 roku.
Wszystko odwróciło się 14 lutego 1991 roku, gdy polski Sejm RP podjął ustawę – Prawo o notariacie.
Ustawa określa:
zasady powoływania i odwoływania notariuszy
prawa i obowiązki notariuszy
strukturę organizacyjną i kompetencje samorządu notarialnego
zasady nadzoru nad notariatem
zasady odpowiedzialności notariuszy za szkody
zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej notariuszy
przepisy o aplikantach i asesorach notarialnych
zasady dokonywania czynności notarialnych
zasady sporządzania aktu notarialnego i aktów poświadczenia dziedziczenia
zasady poświadczania dokumentów notarialnych
zasady sporządzania wypisów, wyciągów i odpisów aktów notarialnych.
Wielokrotnie nowelizowana ustawa – ostatnio w 2016 roku – obejmuje pracowników kancelarii notarialnych, których obecnie nad Wisłą jest ok. 2 tysięcy.
Rzetelny notariusz idzie ramię w ramię ze skodyfikowanym prawem, ale po pierwsze, przekłada ponad inne sprawy najwyższe dobro Kontrahentów kancelarii.
Notariusz to funkcjonariusz publiczny, którego priorytetowym celem jest dbanie o bezpieczeństwo interesów prawnych osoby bądź podmiotu, który go zatrudnia i m.in. z tego powodu w czasie realizacji powierzonego zadania powinien wykazać się szczególną sumiennością i precyzją. Notariusz to przy okazji powiernik, któremu Partnerzy wyjawiają swoje tajemnice i kłopotliwe sprawy i co za tym idzie jedną z kluczowych cech, którą winna nam zagwarantować uznana na rynku kancelaria notarialna będzie pełna dyskrecja.
Będzie to truizm, lecz opłaca się upewnić, czy pracownik kancelarii notarialnej, któremu zamierzamy zlecić istotne dla Was sprawy, ma cyklicznie pomnażaną, branżową wiedzę. Sprawdźmy równolegle, czy kancelaria notarialna może zapewnić nam zabezpieczenie wszystkich kwestii związanych z transakcją. Pożądanym byłoby, aby była ona wyposażona w depozyt notarialny, w którym ze spokojem przechowamy istotne dokumenty, pieniądze i papiery wartościowe.
Odpowiemy teraz na jedno z kluczowych pytań. Jakie czynności notarialne możemy załatwić w renomowanej kancelarii notarialnej?
– Tworzenie aktów notarialnych
– Redakcja tekstów prawniczych
– Spisywanie protokołów
– Sporządzanie aktów dziedziczenia i testamentów
– Sporządzanie poświadczeń, protestów i odpisów
– Doręczanie oświadczeń
Mamy tu do czynienia z jednym z najczęściej zadawanych pytań – jakie są wymagane dokumenty oraz jak wygląda proces zakupu mieszkania u notariusza. Będzie to niezbędny etap, gdyż przekazanie własności nieruchomości bez zachowania formy aktu notarialnego będzie nieważne.
Znacznie więcej istotnych zaświadczeń musi do notariusza przysłać ten, kto pozbywa się miejsca zamieszkania. Gdy mówimy o kupującym, będzie to dosyć krótka lista, na której znajdują się pieniądze, dokument potwierdzający tożsamość, NIP oraz czasem również dokumenty z banku, potwierdzające wysokość kredytu, przeznaczonego na zakup nieruchomości.
Gdy mówimy o sprzedającym – jest tego bardzo wiele, a zatem najlepszym wyjściem będzie po prostu przepytanie notariusza. Wyjaśnienie Wam, jakie dokumenty powinniście dostarczyć powinno być jedną z pierwszych rzeczy, jakie zrobi. Do najważniejszych dokumentów możemy zaliczyć: aktualny odpis księgi wieczystej, zaświadczenie o oznaczeniu budynku numerem porządkowym oraz zaświadczenie o samodzielności lokali;
Notariusz musi sporządzić akty i dokumenty tak, aby były one klarowne i przyswajalne dla obu podmiotów. Zadbanie o to, by wszelkie dane dotyczące tożsamości i wiarygodności były właściwe to rzecz oczywista.
Kancelaria notarialna, więcej informacji —> http://www.notariusze-torun.eu/
]]>